Ge wordt geïnviteerd naar Oisterwijk te komen’ was de uitnodiging die Jac.
P. Thijsse in 1917 richtte aan alle lezers van De Kampioen. Nu, anno 2011, nodigen de auteurs van dit deel 4 in de Oisterwijkse Historische Reeks u uit om in woord en beeld kennis te nemen van de te boek gestelde verrassend rijke geschiedenis van natuur en toerisme in Oisterwijk.
Natuur en toerisme hebben vanaf ongeveer het midden van de negentiende eeuw het aanzien en de ontwikkeling van Oisterwijk in belangrijke mate beïnvloed en vormgegeven. In 1886 bood de plaatselijke Vereniging voor Vreemdelingenverkeer, een van de oudste in Nederland, al kamers in hotels en bij particulieren aan om een meerdaags verblijf in het ‘schoone en boschrijke Oisterwijk’ mogelijk te maken. De bossen en vennen waren bij uitstek ‘een kip met gouden eieren’ voor dit Brabantse dorp. Natuurbescherming, landbouw en stedenbouw beconcurreerden elkaar echter in het gebruik van die ruimte. Vanaf haar oprichting in 1905 heeft Natuurmonumenten zich, vaak tegen de stroom in, intensief met de aankoop, het behoud en beheer van de Oisterwijkse bossen, heide en vennen beziggehouden. Daarbij ook ondersteund door de ANWB die het gebied promootte als ideaal voor verblijfsrecreatie. Pensions, campings en horeca plukten er de vruchten van, maar de komst van de veelal uit de Randstad afkomstige toeristen leidde ook tot culturele spanningen in het bij uitstek katholieke Oisterwijk. Mocht er nu wel of niet gemengd gezwommen worden, mochten vrouwen ook toneel spelen en wat te vinden van die ‘rode’ camping Morgenrood? De spanningen liepen soms hoog op, maar dit weerhield de mensen er niet van om per trein, bus, auto of fiets naar Oisterwijk te komen. Jac. P. Thijsse had hen immers geïnviteerd! Waarom werd er eigenlijk geen Verkade-album over Oisterwijk gemaakt? Ook schrijvers als Campert en Belcampo werden geïnspireerd door de prachtige Oisterwijkse natuur.
De auteurs van dit boek, allen vanuit hun eigen optiek bij het thema betrokken, gaan op al deze onderwerpen in zonder daarmee de pretentie te willen hebben volledig te zijn, want daarvoor is het onderwerp te breed en het bronnenmateriaal te rijk. Zij leggen accenten en hopen zowel in beeld als in woord naar voren te brengen wat de impact is geweest van natuur en toerisme op Oisterwijk en hoe een en ander zo gekomen is en zich ontwikkeld heeft tot wat het nu is. Immers zowel de natuur als de toerist waren volop in beweging. Steeds moest er met eigentijdse middelen op ingespeeld worden om optimaal van deze waarden te kunnen profiteren en de rijke bron van natuur en toerisme niet te laten verkommeren. Daarmee pleiten de schrijvers impliciet ook voor het koesteren van deze cultuurhistorie en het behoud van het zo waardevolle natuurlandschap zodat Oisterwijk met recht nog jarenlang een ‘Parel in ’t groen’ kan blijven.