Hella S. Haasse: '1k maak kenbaar wat bestond. Er bestond - en bestaat - zoveel dat nog niet herkend en dus niet beschreven is. Dat ik schrijf, is mijn manier van zijn.'

Hella Haasse werd op 2 februari 1918 in Batavia geboren. Dat zij haar kinder- en jeugdjaren op Java doorbracht, is voor haar van doorslaggevende betekenis. 'Java is mijn innerlijk landschap geworden. Die natuur is een nabije wereld vol geheim,' zei zij in 1985. En: 'Er zijn daar geen seizoenen; dood en leven, verval en bloei bestaan naast elkaar. Dat bepaalt je manier van in de werkelijkheid zijn.'

In 1948 verscheen, als Boekenweekgeschenk, haar romandebuut Oeroeg, over de onmogelijke vriendschap tussen een Nederlandse planterszoon en de zoon van een inlandse ondergeschikte. Het bracht haar meteen grote bekendheid. Begin 1993 verscheen Een handvol achtergrond, een bundeling van deels eerder gepubliceerde autobiografisch getinte teksten over Indië.

Maar hoe belangrijk dat Indië voor Haasse ook is, het merendeel van haar werk speelt niet in Indonesië. Beroemd zijn natuurlijk de vroege historische romans zoals Het Woud der verwachting, De scharlaken stad en Een nieuwer testament, en de latere historische werken als Mevrouw Bentinck, Schaduwbeeld of Het geheim van Appeltern en Heren van de thee. Maar ook romans als De ingewijden, Cider voor arme mensen, De wegen der verbeelding en Berichten van het Blauwe Huis zijn veel van haar lezers zeer dierbaar.

Naast veel (ook niet eerder gepubliceerde) illustraties, een korte biografische schets en een overzicht van haar literaire werk, staan in dit Schrijversprentenboek essays van Kees Snoek over het 'Indische werk' van Hella S. Haasse; van Rudi van der Paardt over de vroege historische romans; van Doeschka Meijsing over de fictie; en van Nelleke Noordervliet over de latere historische romans.