In zijn nieuwe boek Vermetelste uitdaging filosofeert Fred Polak over de toekomst van het heelal, de rol van de mens in de kosmos, leven op andere planeten en de functie van het begrip \"God\" in de nieuwe wetenschappelijke orde. Vormt de mens nog wel het unieke hoogtepunt van de evolutie als op miljoenen andere planeten intelligent leven kan bestaan, wellicht superieur aan de mens? Kan nog van een schepping van de wereld worden gesproken? Moeten wij ons begrip van God niet herzien? De grotere kennis die wij ons verwerven over de buitenaardse werkelijkheid maakt de huidige opvattingen over de natuurwetten discutabel. Wellicht zal met behulp van geavanceerde computersystemen en interstellaire robotreizen een nieuwe orde van post-Einsteinse opvattingen ontstaan over de eenheid van thans nog verbijsterend onsamenhangende bewegingsprocessen, op aarde en buiten de aarde. Kon Einstein nog spreken over een statisch heelal en beweren \"God dobbelt niet met de wereld,\" van alle kanten worden nu diepe gaten geslagen in de fundering van het rostvast vertrouwen in een gecoördineerd heelal. Fred Polak poneert de stelling dat niets statisch is; alles beweegt. De aarde in de kosmos, de oceanen en de werelddelen op de aarde, de mens in de geschiedenis. Wetenschap en waarden zijn nimmer statisch. Dan kan - volgens Fred Polak - ook het Godsbegrip niet statisch zijn. De mens zal God zo mogelijk moeten inpassen in de nieuwe wetenschappelijke categorieën, tenzij God zichzelf kan inpassen. Dat is de Vermetelste uitdaging die Fred Polak stelt. Het antwoord is nu aan God.