Plato ontmoette Socrates in Athene aan het eind van de vijfde eeuw voor Christus, toen hij zelf bijna twintig en Socrates even in de zestig was. Sindsdien zijn ze onafscheidelijk. Hoewel ook anderen over hun ervaringen met Socrates hebben geschreven, is de ironische martelaar van de rationele kritiek alleen door Plato's boeken een van de bekendste personen en grootste literaire figuren uit de geschiedenis geworden.
In deze bundel zijn de boeken bijeengebracht waaraan Socrates zijn aureool vooral te danken heeft, één over zijn leven en vier over zijn dood.
In 'Feest' (Symposium), zijn literair meesterwerk, laat Plato de beroemde en beruchte Atheense generaal en politicus Alkibiades in een dronken bui een uitvoerige beschrijving van Socrates' persoonlijkheid geven en bekennen hoezeer hij altijd door die geharde soldaat, ongrijpbare minnaar en meeslepende spreker werd gebiologeerd.
'Euthyfron', 'Socrates' verdediging', 'Kriton' en 'Faidon' hebben alle vier betrekking op Socrates' proces en terechtstelling: 'Euthyfron' is de weergave van een discussie die Socrates kort voor zijn proces met een expert in religieuze zaken voert over zijn godsdienstige opvattingen, een van de punten waarop hij is aangeklaagd. 'Socrates' verdediging' is bevat Socrates' pleidooi voor de jury van vijfhonderd Atheners. In 'Kriton' legt Socrates uit waarom hij de kans niet wil aangrijpen om uit de dodencel te ontsnappen en zich aan de executie te onttrekken. 'Faidon' bevat een lang gesprek over de onsterfelijkheid van de ziel en bsluit met de aangrijpende beschrijving van Socrates' dood.