Hardcover, stofwikkel, in-8, 352 pp., meesterlijk uit het Frans vertaald door Frans van Pinxteren (met inleiding en nawoord).
Gustave Flaubert (Rouen, 12 december 1821 - Canteleu, 8 mei 1880).

Het onderwerp, de Huurlingenoorlog tegen Carthago (240-237 v. Chr.), wordt onder Flauberts pen tot een algemener thema: de strijd tussen een civilisatie en de door haar verdrukte groepen, hier de Barbaren genoemd. Als voornaamste historische bron heeft Flaubert het verslag genomen van de Griekse kroniekschrijver Polybius (ook Polybios - 203 v. Chr. - 120 v.Chr.), die deze episode als een van de wreedste uit de geschiedenis der mensheid bestempelt. Verder put hij uit de bijbel, de kabala, de misjna en de belangrijkste schrijvers uit de oudheid, zoals Livius, Plinius de Oudere, Plutarchus, Vergilius en Xenophon.
Flaubert past in deze roman zijn moto toe: 'Il faut que l'auteur soit absent de son oeuvre.' Daarbij maakt hij veelvuldig gebruik van de losse indirecte rede: datgene wat iemand waarneemt of denkt, wordt vaak niet meer ingeleid of besloten door de mededeling: hij zag/dacht hij.
Als geen ander beschrijft Flaubert het delirium van een massa in woede, het volk verenigd in een gemeenschappelijke wraakoefening. De overwonnen leider - die geen kans ziet zelfmoord te plegen - wacht het spitsroeden lopen door de straten van Carthago ... of een gelijkaardige stad.
Salammbô (1921) door Tanoux