DANIEL JONAH GOLDHAGEN snijdt zich een weg door de historische en morele nevelen, om zo de betrokkenheid van de katholieke Kerk bij de holocaust volledig bloot te leggen. Hij verbreedt de discussie die zich concentreerde rond paus Pius XII, tot een onderzoek naar de kerk in heel Europa. Hij toont aan dat de betrokkenheid van de kerk en de paus bij de vervolging van de joden veel verder gaat dan tot nu toe werd aangenomen. De kerkleiders waren volledig op de hoogte van de vervolgingen. Maar zij spraken zich er niet tegen uit en deden ook niets om het verzet ertegen aan te moedigen. In plaats daarvan ondersteunden ze vele elementen ervan. Sommige geestelijken namen zelfs actief deel aan de massamoord.

Maar Goldhagen gaat verder in zijn onderzoek. Hij ontwikkelt een exacte manier om de mate van schuld van de kerk en haar geestelijkheid te bepalen, en die was verstrekkender en veelomvattender dan tot nu toe werd verondersteld. Vervolgens wijdt hij een belangrijk deel van zijn boek aan een nieuwe en betere omschrijving van het begrip schadevergoeding, inclusief de morele schadevergoeding, en toont hij aan dat de kerk, volgens haar eigen leer zelfs, een tot nu toe met erkende plicht tot genoegdoening heeft. Hij verkent die plicht, analyseert de strategieën van de kerk om daar onderuit te komen, en schetst haarfijn wat de kerk te doen staat om de schade die zij de joden heeft berokkend, ongedaan te maken en zichzelf te helen.