Samenvatting:
Op 4 april 1941 vertrokken zes Nederlanders met een motorboot vanaf de kust van Zuid-Holland naar Engeland. Zij wisten ongezien open zee te bereiken en kwamen de volgende dag behouden
aan. Twee bossen oranje tulpen hadden zij meegenomen: één voor koningin Wilhelmina en één voor de Engelse koningin.
Deze zes mannen maken deel uit van een groep van ongeveer 1700 Nederlandse mannen en vrouwen, die Engelandvaarders worden genoemd:: mensen die in de jaren 1940-1945 uit bezet gebied ontsnapten en naar Engeland gingen om daar een persoonlijke bijdrage te leveren aan de geallieerde overwinning op nazi-Duitsland.
In Tulpen voor Wilhelmina wordt op basis van archiefonderzoek en interviews getracht de groep Engelandvaarders als geheel in kaart te brengen. Agnes Dessing volgt hen op de voet, niet alleen tijdens hun gevaarlijke tocht naar Engeland, maar ook in de periode ervoor en erna. Wie waren deze Engelandvaarders en wat waren hun beweegredenen? Hoe werden ze in Londen door koningin Wilhelmina en de regering in ballingschap ontvangen en hoe verging het hun daarna? Het boek eindigt met de naoorlogse beeldvorming rond Engelandvaarders, waarin het boek Engelandvaarders van K.Norel en de film Soldaat van Oranje een grote rol hebben gespeeld.

In Tulpen voor Wilhelmina wordt op basis van archiefonderzoek en interviews getracht de groep Engelandvaarders als geheel in kaart te brengen. Agnes Dessing volgt hen op de voet, niet alleen tijdens hun gevaarlijke tocht naar Engeland, maar ook in de periode ervoor en erna. Wie waren deze Engelandvaarders en wat waren hun beweegredenen? Hoe werden ze in Londen door koningin Wilhelmina en de regering in ballingschap ontvangen en hoe verging het hun daarna? Het boek eindigt met de naoorlogse beeldvorming rond Engelandvaarders, waarin het boek Engelandvaarders van K. Norel en de film Soldaat van Oranje een grote rol hebben gespeeld.