Negen jaar na de publicatie van Ton Anbeeks inmiddels beroemde en alom gebruikte Geschiedenis van de Nederlandse literatuur, 1885-1985 is er nu een herziene editie. Er zijn literatuurverwijzingen toegevoegd, enkele alinea's zijn herschreven. Maar naast cosmetische ingrepen zijn er een paar ingrijpende veranderingen aangebracht. Zo is de titel gewijzigd. Anbeek schrijft daarover in zijn Nawoord:'Tot twee keer toe heb ik met mijn Vlaamse collega's gedebatteerd over mijn uitgangspunten. Een vruchteloze discussie, want ik begreep ze niet. In persoonlijke gesprekken gaven ze toe dat het eenvoudiger was Hollandse literatuur te beschrijven zonder de Vlaamse erbij te betrekken dan andersom. Maar waarom ontpopten deze hoffelijke collega's zich als rode duivels wanneer ze over deze kwestie schreven?En eindelijk, eindelijk werd het me duidelijk. Hun verbittering gold één woord. Het woord Nederlands met zijn dubbelzinnige verwijzing naar een land én een taal, werkte als een stoorzender. Deze meerduidigheid is nu weggenomen: het gaat om de literatuur van 1885 tot 1985 in Nederland.'En toch is dit niet helemaal waar. De tekst is aangevuld met allerlei vergelijkingen die de verschillen tussen Noord en Zuid doen uitkomen. Waardoor er een merkwaardige paradox ontstaat: hoewel de nieuwe versie zich als exclusief Hollands aandient, bevat ze veel meer Vlaams dan de vorige...Ton Anbeek (1944) is hoogleraar Nederlandse letterkunde in Leiden. Hij publiceerde eerder onder meer over het existentialisme in de literatuur en over de naturalistische roman. Zijn meest recente publicatie is Het donkere hart, over de romantische obsessies in de moderne Nederlandse literatuur.Het is Anbeek gelukt om zijn verhaal van honderd jaar literatuur spanning te geven en zelfs wat humor hier en daar.' - P.M. Reinders in NRC HandelsbladIk heb respect voor zijn moed het getheoretiseer over de literatuur te doorbreken door 'gewoon' zo'n geschiedenis te schrijven.' - Kees Fens in De VolkskrantEen boek waarop men kan terugvallen is een boek dat zo betrouwbaar mogelijk is, en zo'n boek heeft Anbeek geschreven.' - Carel Peeters in Vrij Nederland