Wat De Cock en zijn reis uniek maken is het feit dat hij waarschijnlijk een van de eerste Nederlandse reizigers was die gebruik maakte van de bloeiende Britse toerisme industrie naar en in India en Sri Lanka.

Sinds de dagen van Megasthenes' Indica zijn er veel reisbeschrijvingen over Zuid-Azië. Toch moet men bedenken dat de vroege reizigers geen toeristen waren. Hoewel het concept ‘vakantie' al in de achttiende eeuw niet geheel onbekend was, waren reizen gevaarlijk, duur en tijdrovend. Reizen voor het plezier was het monopolie van de aristocratie. Tot aan het midden van de negentiende eeuw beschouwde men de genotzucht van plezier of vrije dagen als een gevaar voor de moraliteit. Reizen beperkte zich tot het hoogstnoodzakelijke, zoals handel, religieuze doelen, politieke missies of ‘verandering van lucht'. Door de Industriële Revolutie en de toenemende welvaart ontstond het idee van 'vrije tijd'. Reizen als tijdverdrijf werd een statussymbool.

De jaren 1880-1939 waren een tijdsperiode, waarin het idee van reizen voor het plezier meer en meer ingang vond in het Westen en reizen geen monopolie meer was van de welgestelden. Het was in deze tijd dat cultureel toerisme naar India veel Westerse mensen aantrok, met name Amerikanen. Dit opende ook de mogelijkheid voor welgestelde Indiërs om naar Europa te reizen. Deze periode wordt beschouwd als het gouden tijdperk van het toerisme.