Re-integratie van (ex-)delinquenten in het algemeen roept in de samenleving regelmatig flinke emoties op. Nog lastiger is het wanneer het gaat over zedendelinquenten die, na een detentie of behandeling, moeten terugkeren in de samenleving. Meer nog dan andere delinquenten worden zedendelinquenten gezien als mensen met verwerpelijk gedrag. De terugkeer van zedendelinquenten in de maatschappij, na een vrijheidsstraf of terbeschikkingstelling (tbs), leidt regelmatig tot gevoelens van onveiligheid en maatschappelijke onrust. Dit niet in de laatste plaats als er ook kinderen bij betrokken zijn. Een vaak gehoorde opvatting is dat de gevangenis of tbs-kliniek een soort hotel zou zijn waarin gedetineerden worden verwend en dat hun verblijf best wat onaangenamer gemaakt zou kunnen worden: dat zal ze leren!\n\nSlachtoffers, wordt vaak gedacht, dié hebben levenslang. Soms helpt het om uit te leggen dat ook ex-gedetineerden een vorm van levenslang hebben omdat hun omstandigheden tijdens en door de detentie erop achteruit zijn gegaan én dat nazorg en (hulp bij) re-integratie ook bijdragen aan het welzijn van de samenleving.\nBij de terugkeer van een ex-zedendelinquent in de samenleving zijn dan ook veel personen en partijen betrokken: het gevangeniswezen of een tbs-kliniek, de reclassering, de politie, soms actiegroepen en het openbaar bestuur, in het bijzonder de burgemeester van de gemeente waar de ex-zedendelinquent zich zal vestigen.\n\nIn dit boek wordt inzicht gegeven in verschillende vormen van seksuele delinquentie en delinquenten: wie zijn het eigenlijk, wat hebben ze gedaan en hoe groot is de kans op herhaling? Daarnaast komt aan de orde hoe hun terugkeer in de samenleving op een zorgvuldige manier kan worden georganiseerd en wat beter kan worden nagelaten, zodat zowel de zedendelinquent als de samenleving hier baat bij hebben.