De inzet van ervaringsdeskundigheid in de psychiatrie is hot, de praktijk blijft weerbarstig. Vaak ontbreekt het aan een gedegen visie en laat een praktische toepassing op zich wachten. De SBWU, een ggz-instelling die begeleiding biedt aan mensen met psychiatrische en/of verslavingsproblematiek, vond dit meer dan voldoende aanleiding voor een uitgebreide studie. De instelling nam begeleiders met ervaringsdeskundigheid in dienst en volgde hen. Centraal daarbij stond de vraag: wat zijn de mogelijkheden, onmogelijkheden en valkuilen bij het inzetten van begeleiders met ervaringsdeskundigheid?

Het blijkt zowel voor de ervaringsdeskundigen als voor de organisatie een ware zoektocht naar het invullen en vormgeven van de functie: Wat kan ik met mijn ervaringen? Hoe zet ik ze in? Hoe profileer ik mij ten opzichte van het team en de cliënten? Hoe vervlecht ik de rol van hulpverlener en ervaringsdeskundige?

Ervaringsdeskundigen krijgen te maken met een driedubbel leertraject: leren van het vak als hulpverlener, leren ontwikkelen van ervaringsdeskundigheid en leren gezond te werken.

Een ervaring rijker laat een weerbarstige praktijk zien, maar laat ook interessante resultaten over de meerwaarde van het inzetten van ervaringsdeskundigen zien. Miranda Posthouwer en Hilko Timmer geven antwoord op de vraag wat met betrekking tot ervaringsdeskundigheid de mogelijkheden zijn en ze bieden hulp bij de implementatie in de vorm van zes aanbevelingen en een praktische checklist.