Alberts vader mishandelt zijn vrouw. Af en toe slaat hij haar, maar hij probeert het dan onmiddellijk weer goed te maken. Toch kan Albert het niet meer aanzien. Hij vindt zijn moeder laf omdat zij niets onderneemt. Wanneer ze op een dag zijn vader toch kordaat de deur wijst, is hij fier op haar. Ondertussen leert hij Evelien kennen en begint met haar een relatie. Maar Alberts vader laat zich niet zomaar aan de kant zetten. Hij neemt op een vreselijke manier wraak.

Vanuit haar politie-ervaring beschrijft de auteur weer op zeer realistische wijze een herkenbare misdaadsituatie. Het begint heel klein, met een klap van Alberts vader. Maar zijn onhandelbare woede-aanvallen worden erger. Tot Alberts moeder ingrijpt en dan escaleert het geweld. Vanuit verschillende invalshoeken volg je als lezer de gebeurtenissen. Alberts moeder, haar vriendin Pauline, Albert zelf, zijn vader, de vriendin van Albert en het politieteam, allemaal komen ze in verschillende hoofdstukken aan bod met hun deel van dit verhaal. Deze opbouw zorgt ervoor dat de lezer van alles op de hoogte is. De gebeurtenissen zijn voor alle personages spannend, maar voor de lezer die alles weet nog spannender. De opgekropte gevoelens, de foute interpretaties, de wilde woede-uitbarstingen, ze werden allemaal levensecht beschreven.

Dit is opnieuw een sterk realistisch verhaal, waarbij je als lezer best wel eens mag stilstaan. Het kan zeker ook helpen om bepaalde gezinssituaties bespreekbaar te maken, vooraleer het ontploft zoals in dit verhaal.