Iets uit de inhoud van deze biografie.
'Johannes Hemleben geeft in dit boek een beeld van de ontwikkeling van Steiners geestelijke inzichten en van hun toepassing in de praktijk van het dagelijks leven.
Rudolf Steiner, grondlegger van de antroposofie, de veel-omstreden, de bijna systematisch verkeerd geïnter-preteerde, biedt zijn medemensen een denkwijze aan, een zicht op mens en kosmos, een mens- en wereld-
beeld, dat wel moest bevreemden in de tijd toen hij erover sprak en schreef, maar dat aan het einde van de twintigste eeuw merkwaardig bereikbaar en modern lijkt.
Steiners streven naar vermenselijking van de samenleving heeft gekleid tot belangrijke impulsen, juist op de gebieden die thans de ergste knelpunten dreigen te worden.
Nu de samenleving roept om sociale mensen i.p.v. super intellecten, stijgt de belangstelling voor de Vrije Scholen, die de ontwikkeling van het héle kind tot "mens" belangrijker vinden dan de koppie-koppie training alleen.
Nu de weerstand sterker wordt tegen het steeds groter gebruik van chemicaliën in de geneeskunde, richt de aandacht zich op de natuurlijke wegen tot genezing die door Steuiner zowel in de medicijnen als in de euritmie zijn gewezen en op zijn behandeling van gehandicapte kinderen.
Nu het afgrijzen stijgt voor de systematische vergiftiging van ons voedsel, het water en ede lucht, krijgt het zuivere voedsel dat met biologisch-dynamische landbouwmethoden gekweekt wordt, verdiende belangstelling.
Steiners streven, het sociale element te integreren in het economisch/technische leven en ruimte te scheppen voor geestelijke en politieke ontwikkeling, is nu binnen onze horizon gekomen - destijds leek het een wereld-
vreemd droombeeld (...).
Tenslotte vestigt het toenemende zelfdenken van de mens de aandacht op de door Steiner bevorderde kerk die vrijlaat, de Christengemeenschap, die noch dogma's noch een gegeven belijdenis kent'.