Lambertus van Calcar werd op 26 november 1845 te Zaandijk geboren, als zoon van Pieter van Calcar en Jansje Nieuwenhuis. Na het overlijden van Jansje in 1847, hertrouwde vader Pieter in 1848 met Aagje Hameka. Uit dit tweede huwelijk werden nog eens acht kinderen geboren. Het gezin Van Calcar woonde tot 1855 in Zaandijk, daarna verhuisde de familie naar het Jan Bestevaerspad in Koog aan de Zaan. Op dit pad heeft Lambertus de rest van zijn leven gewoond. Pieter van Calcar was een kleine handelaar die van alles aanpakte om zijn groeiend gezin te kunnen onderhouden. Volgens de dagboekaantekeningen van Lambertus, zijn er periodes geweest waarin het gezin Van Calcar bittere armoede heeft gekend. Hij schrijft, dat hij al op zeer jeugdige leeftijd zijn vader moest helpen met het venten van garen, band en vruchten. Tijd en geld voor scholing was er niet. Lambertus heeft dan ook niet meer dan drie jaar lager onderwijs genoten.Tussen 1864 en 1868 werkte Van Calcar voor verschillende bazen. Uiteindelijk kwam hij in dienst bij de firma Verlaan te Zaandijk, waar hij in zijn schafttijd, zijn vrije tijd dus, het metselaarsvak leerde. Als metselaar werkte Lambertus van Calcar aan de bouw van de spoorwegstations te Wormerveer, Koog-Zaandijk en Zaandam.Aan zijn actieve werkzame leven kwam echter op 3 november 1868 abrupt een einde toen de steiger waarop hij stond te metselen instortte. Iedereen, ook Lambertus zelf, dacht dat hij nog maar korte tijd te leven had. Het pakte anders uit. Hij zou, hoewel verlamd, nog 36 jaar in leven blijven.Na de eerste moeilijke periode hervond Lambertus van Calcar zijn levenslust. Niet alleen probeerde hij door zelfstudie zijn tekort aan onderwijs in te halen, ook begon hij met het bijhouden van een dagboek. Zijn dagen bracht hij al schrijvend, lezend, schakend, dammend en lerend door.Een kijkje lang de Zaan, na 26 3/4 jaar. Ondertussen namen stoomfabrieken het werk van windmolens over, en nam de mobiliteit van de mens toe door nieuwe vervoermiddelen zoals: het spoor, de fiets en de auto. Lambertus 'zicht' bleef echter beperkt tot het scheepswerfje van Swart. In de zomer van 1895 mocht hij echter tien dagen lang gebruik maken van het 'glazen jacht' van Pieter Smidt van Gelder, waarmee zijn grote wens om langs het IJ en de Zaan te varen eindelijk in vervulling ging. In zijn aan de industrieel gezonden dankbrief, geeft Lambertus van Calcar een beschrijving van de veranderingen die er in de Zaanstreek tussen 1868 en 1895 hebben plaatsgevonden, en die hij nu eindelijk met eigen ogen heeft kunnen aanschouwen