Iets uit de inhoud van deze 'klassieker'.
'Het is oogsttijd in het rijke wijnland van Bourgondië. De druivenpluk trekt allerlei mensen aan, mannen en vrouwen, arbeiders en intellectuelen. Het is een kleine gemeenschap van toevallig samengekomen mensen, die Den Doolaard in zijn roman beschrijft. Hij vertelt op de hem eigen fascinerende wijze over hun gezwoeg; over de angsten en de zorgen die er zijn; over de haat die opschiet, de liefde die ontbloeit en de spanningen die daarmee gepaard gaan.
Een roman over hartstochtelijk levende mensen, neergezet in een wild en boeiend landschap onder zuidelijke zon'.

'Aan het eind van 1930 was A.den Doolaards eerste seizoen als druivenplukker voorbij.
In "Het leven van een landloper tekende hij op:
'Nadat de laatste blauwe tros in triomfantelijke optocht naar de eetbarak was meegevoerd, werd ze, aan een touwtje aan de zoldering hangend, het middelpunt van een culturele afscheidsavond.Er werden fandango's en aria's gezongen, een oude druivenplukker droeg gedichten van Victor Hugo voor, en een zigeunerin deed een buikdans boven op de eettafel..
Ik wilde weg om rustig te kunnen schrijven in een echte kamer met vier muren. In een aanvlieg van woeste ijver werkten we twee weken lang om ons reisgeld te verdienen. Nachtwerk betaalde dubbel, gevaarlijke ladingen driedubbel. We sjouwden met koffiebonen, kali, zout, gietstukken, dynamiet.
De gave gulden stond in die tijd zo hoog, dat één enkel journalistiek artikel per week toereikend was om in de goedkopere streken van Europa zuinig en pension te kunnen leven. Zodoende schreef ik het grootste deel van wat ik als mijn eerste werkelijke boek beschouw, "De druivenplukkers", op een achterkamer in het oude Praag, in een houten hut in een Slowaaks boerendorp, en in een van God noch goede mensen, maar wel van toe-
risten verlaten bergdal in Zuid-Tirol'.