De moordbrigade van Gent loste in het begin van de jaren zestig procentueel gezien de meeste moorden van heel West-Europa op, was de eerste brigade ter wereld die over een allochtoonse inspecteur beschikte, en de chef van de brigade - commissaris Übertrut - had maar één arm. Samen met z'n team, bestaande uit de inspecteurs Zeik, El Bazaz, Compas en Broekgat, probeert hij de Gentse regio vrij te houden van vuige moordenaars. Zullen ze ook in hun opzet slagen als een onbekende misdadiger opduikt die meisjes wurgt en symbolisch bedoelde getallen aanbrengt op hun naakte rug? De tijd dringt, de stress wordt erger, de helse spanning is te snijden. Tot de absolute held van het verhaal, inspecteur Zeik, een gouden ingeving krijgt.
Zeik is een schitterend opgebouwde misdaadroman in het spoor van Agatha Christie, Georges Simenon en andere grootheden op het gebied van goed geconstrueerde whodunits die de lezer uren op het randje van z'n stoel nagelen.
Herman Brusselmans bewijst dat hij ook in dit genre kan uitgroeien tot een grootmeester. Derhalve is de tweede Zeik-roman in voorbereiding, getiteld De moord op de poetsvrouw van Hugo Claus.
Herman Brusselmans (1957) publiceerde meer dan zestig romans. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver.
'Herman Brusselmans is een fenomeen.'
Knack



Recensie(s)
Op het omslag van dit stijlexperiment staat ‘literaire thriller’, maar deze genreaanduiding is ook meteen weer in twijfel te trekken. De auteur zelf verklaart in publieke optredens dat het boek moet worden gezien als een persiflage, en zo leest het ook: Brusselmans neemt met dit verhaal het thrillergenre op de hak, door alle genrespecifieke aspecten grotesk uit te vergroten. Centraal staat de Gentse moordbrigade in 1961, die wordt geconfronteerd met een serie mysterieuze moorden. Het team, met de karikaturale personages commissaris Übertrut en de inspecteurs Zeik, El Bazaz en Broekgat, krijgt versterking van de vrouwelijke inspecteur Selma Compas, waarna er schot in de zaak komt en de ontknoping al snel volgt. Het verhaal doet er zichtbaar weinig toe in deze absurdistische whodunit, die toch vooral moet worden gezien als een grote grap in boekvorm, bomvol met voor Brusselmans typerende bizarre verhandelingen, ontwrichtende dialogen en seksueel overtrokken grappen. Eerste roman van Brusselmans in dit genre; een tweede in de ‘Zeik-reeks’ zou op komst zijn. Vrij kleine druk.