Arnold Spitzweg is een onopvallend iemand. Hij werkt als loketbeambte op een klein postkantoor in Parijs. Arnold is afkomstig uit de Elzas en is dertig jaar geleden naar Parijs gekomen, waar hij al sinds mensenheugenis een tweekamerflat in het achttiende arrondissement bewoont. Een beetje 'n boertje van buiten dus, die echter stilaan de schutkleuren van de stedeling heeft aangenomen.
Arnold houdt van Parijs. Niet zozeer als volleerde Parisien (als deelnemer) maar meer als flaneur, als kijker langs de zijlijn. Hij houdt ervan 's avonds de metro te nemen of koffie te drinken in een brasserie, hij wandelt graag door de stad (vooral via de Passage Jouffroy naar het Palais Royal). Hij houdt simpelweg van eenvoudige pleziertjes. En op een dag wordt hij verliefd op Clémence Dufour van loket 4.
Arnold Spitzweg is een Meneertje in de literatuur, net als Monsieur Teste van Paul Valéry, Pnin van Nabokov, Plume van Michaux of Meneer Donselaer van Charlotte Mutsaers. Maar Delerms Meneertje is er een met werkelijkheidszin.

Philip Delerm (1950), auteur van diverse romans, verhalen en essays, is in korte tijd een van de bekendste schrijvers geworden, vooral dankzij De eerste slok bier en andere kleine genoegens. De Arbeiderspers publiceerde van hem ook Sundborn of de dagen van licht (bekroond met de Prix de Libraires en de Prix National des Bibliothécaires).

'Het geheim is de pachtige stijl waarin Arnolds kleine genoegens onder woorden worden gebracht.' - Maarten van Buuren in Vrij Nederland 'Lees Delerm! Laat anderen werken!' - Die Welt