Als student in de antropologie vertrok de jonge Carlos Castaneda naar Mexico om onderzoek te verrichten naar het gebruik van medicinale planten. Hij was vast van plan een beroemd wetenschapper te worden en had zich al ingesteld op een leven van data verzamelen en analyseren. Zijn ontmoeting met de Yaqui-indiaan en sjamaan don Juan Matus gat zijn leven een heel andere wending. Don Juan gaf hem dertien jaar lang praktijkonderricht in de eeuwenoude wijsheid van de Mexicaanse sjamanen. Castaneda verkreeg een voor westerlingen uniek inzicht in een cognitieve wereld die totaal verschilt van het 'lineaire'westerse bewustzijn, Hij maakte kennis niet een bewustzijnsdimensie die alleen te betreden is door diegenen die in staat zijn hun levensenergie zeer nauwkeurig te richten, De actieve kant van de oneindigheid is het meest autobiografische werk uit zijn oeuvre Castaneda schreef het vlak voor zijn dood in april 1998, min of meer in opdracht van zijn meester. Die had hem ooit, op zijn bekende zijdelingse manier laten weten dat het verzamelen van gedenkwaardige momenten een goed gebruik was onder de sjamanen van zijn traditie. 'Don Juan beschreef me op een dag het uiteindelijke doel van de sjamanistische wijsheid die hij in praktijk bracht: zij was de voorbereiding voor het ondernemen van de laatste reis, de reis die ieder mens maakt aan het einde van zijn leven. Het verzamelen van gedenkwaardige momenten is als het bij elkaar zoeken van alle dingen die je nodig hebt om te kunnen verblijven in een nieuw gebied dat sjamanen benoemen als de actieve kant van de oneindigheid.' 'Carlos Castaneda was een van de grootste denkers van deze tijd. Zijn inzichten bereiden de weg voor de verdere evolutie van de menselijke gees'-Deepak, Chopra