Iets vanuit dit boek(je).
'Voorwoord
(...). Het woord 'geluk' komt niet vaak voor in de teksten van dit boekje. Er wordt niets beloofd. Snelle oplossingen zijn er niet. Maar het essentiële aspect van alle gedachten is de overtuiging:
niemand is geboren om ongelukkig te zijn. Niet om angstig te zijn, niet om te lijden onder zichzelf en onder zijn omgeving. Het is - eigenlijk - de bedoeling dat we blij zijn, plezier in het leven hebben, innerlijk vrij worden.
Iedereen wil immers gelukkig zijn, het liefst nu direct en voor altijd. Iedereen droomt daarvan.
Maar hoe komt het dan dat zoveel mensen enkel en alleen heel goed in staat zijn om ongelukkig te worden?
En toch doen ze constant alles om hun geluk te bereiken. Ze offeren hun tijd op. Jagen wensdromen na.
Willen het iedereen naar de zin maken, perfect zijn. Zetten de tanden op elkaar en slaan zich erdoorheen.
Zijn verzekerd tegen alle risico's en staan open voor alles wat het leven te bieden heeft.
Anselm Grün vraagt: is het misschien zo dat wij voor iets weglopen als wij zoveel haast hebben?
Waar is het innerlijk vuur als wij ons zo opgebrand voelen?
Wat is de oorzaak van de alom heersende verveling?
En als wij zoveel moeite hebben met ons leven: waar zit er in de grote zware zak die wij op onze rug mee-
slepen en die zo'n lange schaduw werpt?
De teksten van Anselm Grün gaan vaak over innerlijke blokkades, over strikken die wij onszelf spannen.
Hij geeft het advies om dit te onderkennen. En eerst eens thuis te komen bij onszelf, onze werkelijke gevoe- lens en gedachten waar te nemen. Beide aspecten zouden we moeten kennen om ons geluk te vinden:
onze eigen grenzen, maar ook onze eigen dromen en verlangens.
Geluk is een stille vogel. Hij zal niet komen als de slaap of een droom, wanneer je hem roept.
Steek je hand heel rustig uit, en het is best mogelijk dat hij erop gaat zitten. Als je naar de vogel grijpt, jaag je hem weg. Willens en wetens het geluk nastreven levert niets op. Geluk is geen doel dat je met veel moeite bereikt. Het is een surprise, een toegift. (...)'.