Leven met verwondering wil zeggen dat niets gewoon of vanzelfsprekend is, dat je bewust leeft, veel opmerkt en je kunt laten verrassen. Siegwart Knijpenga leefde tijdens zijn kinderjaren vol verwondering, en werd een mens die dat niet is kwijtgeraakt. Dat wordt duidelijk bij het lezen van ‘Op je wenken bediend’. Het boek is een soort fotoalbum, inkijkjes in zijn leven, zijn kinderjaren,
schooltijd, de militaire dienst, het volwassen worden, tot aan het heden waarin hij gemeentegeestelijke is in de christengemeenschap. In de ‘kiekjes’ wordt zijn leven niet chronologisch, maar geordend op thema weergegeven, zoals je dat ook met een fotoalbum kunt doen.

De inkijkjes zijn beschrijvingen waarin de tijd even wordt stilgezet en wij mee mogen kijken naar wat er te zien en te beleven is. Het zijn allemaal ervaringen op de grens tussen de gewone dagelijkse en de niet-zichtbare werkelijkheid. Het zijn momenten waarop hem geestelijk voedsel werd aangereikt, soms van binnen, soms van buitenaf. Het is zijn overtuiging dat de menselijke geest leeft van geestelijk voedsel, en dat het ons dagelijks wordt aangeboden. Spiritualiteit is overal aanwezig, het gaat er om het op te merken. De auteur heeft die gevoeligheid. Wat er gebeurt en wat er te zien is, zet hem aan het mijmeren waardoor hij een verbinding kan leggen met het menselijk bestaan in het algemeen, het eigen leven en de eigen binnenwereld.

Uit het boek spreekt, naast respect en verwondering, ook dankbaarheid voor de rijkdom van het leven. De beschrijvingen kunnen voor de lezer een voorbeeld en stimulans zijn om naar het eigen leven te kijken. Iedereen zou die ‘verhaaltjes’ uit het eigen leven kunnen verzamelen, het is verrijkend om ze op te sporen. De auteur noemt dat ‘verzamelaar worden’ en ‘edelstenen uit het grind halen’. Het gaat erom het verleden bewuster de revue te laten passeren, te analyseren, de bijzondere momenten op te merken en vast te houden, zodat ze geïntegreerd kunnen worden in het leven. Het gaat uiteindelijk om het bewuster beleven van de dag van nu.

Sommige gebeurtenissen zullen kritische lezers wellicht onder de noemer ‘toeval’ scharen. Hebben zij gelijk? Wat is waar? Wie kan dat beoordelen? Is de waarheid van belang? Voor mij verdient deze wijze van aandachtig leven de voorkeur boven koude nuchterheid en puur rationalisme.

Er zijn prachtige en beeldende beschrijvingen die het lezen tot genieten maken. Enkele voorbeelden:
• pagina 28 over het ondergaan van de maan en het opkomen van de zon.
• pagina 32 een prachtige beschrijving van de avondhemel.
• pagina 89 bevat mooie mijmering over het Onze Vader.

Een toegankelijk en inspirerend boek, vol teksten die het hart raken. Ik vind het belangrijk dat deze
teksten en verhalen er ook zijn, in onze wereld waarin vaak alleen interessant is wat toetsbaar en
meetbaar is. Door mijn onderzoek naar hedendaagse verschijningsverhalen is gebleken dat er veel
bijzondere ervaringen zijn, maar dat er zelden over gesproken wordt.

Berthilde van der Zwaag