Ze werden geboren in het jaar dat België op de wereldkaart werd gezet en het Atomium aan de Brusselse skyline oprees. 1958, Expojaar, het begin van het tijdperk van de onbegrensde mogelijkheden. In 2008 vieren ze hun vijftigste verjaardag. Hoe is het hen vergaan in de voorbije halve eeuw? Was hun traject even succesvol als veelbelovend? Of hadden ze – net als de bollen – onderweg een flinke opknapbeurt nodig?
In Expodochters laat Lut Geypens twaalf vrouwen uitvoerig aan het woord over een halve eeuw persoonlijk wel en wee, tegen de achtergrond van de tweede helft van de twintigste eeuw. Over vroeger en nu; over liefde, relaties en kinderen; over werk en gezin en de moeilijke evenwichtsoefening tussen beide; over lichaam, gezondheid en ouder worden; over levenslessen en hartenwensen; en over nog zoveel meer.
Twaalf eerlijke, doorleefde portretten van boeiende vrouwen uit alle hoeken van Vlaanderen. Een actrice, een schrijfster, een mediapersoonlijkheid, een fotografe en een zuster, maar ook iemand uit het leger, de sociale sector en het onderwijs. Het palet van de vijftigjarige Vlaamse vrouw anno 2008 is verscheiden, maar de vrouwen uit dit boek hebben één ding gemeen: de bewonderenswaardige openhartigheid waarmee ze over hun leven vertellen.
Expodochters is een boek over vrouwen van 50, maar ook over een generatie, die van '58.
Lut Geypens, zelf ook geboren in 1958, is germaniste van opleiding en bibliothecaris van beroep. In 1989 schreef ze Beringse Portretten, een boek over oude inwoners uit haar gemeente.