Jeanne Collette is net als Vincent Haman een sleutelroman. 'Als een lopend vuurtje ging het door Amsterdam: een antisemitisch boek verschenen over Wertheim', schrijft Jaap Meijer. Met de 'jodenbaron', in de roman de vader van Jeanne Collette, is ongetwijfeld A.C. Wertheim bedoeld. A.C. Wertheim was in Amsterdam een bekend bankier en filantroop. Het is natuurlijk de vraag waarom Paap een boek heeft geschreven met een zo negatief portret van Wertheim. Een rol kan hebben gespeeld dat Wertheim in 1870 was betrokken bij een commissie die voor Multatuli geld wilde inzamelen. Daartoe stond op 13 november 1870 een oproep in de Nieuwe Rotterdamsche Courant en die oproep was onder anderen ondertekend door Wertheim en de econoom H.P.G. Quack. Per ongeluk heeft Multatuli een tussen Wertheim en Quack gewisseld briefje in handen gekregen.

In dat briefje schreef Wertheim aan Quack dat hij medelijden met Multatuli had en dat schoot Multatuli, het is niet onbegrijpelijk, in het verkeerde keelgat. Multatuli bespreekt de gang van zaken later in de Ideeën 1034 en 1035. Multatuli hekelt de commissie die van hem een voorstelling heeft als 'n bedelaar die gealimenteerd moest worden. Het briefje van Wertheim aan Quack is voor Multatuli het bewijs dat hij te doen had met vijanden. En vijanden van Multatuli, vond Paap, moesten aangevallen worden.

Jaap Meijer gebruikt in 1959 krasse bewoordingen over Jean Collette en zijn biografie is niet ten onrechte nogal subjectief genoemd. Paap zou volgens Meijer het boek geschreven hebben 'in dolle antisemieten-woede'. Antisemitisch is Jean Collette zeker, al heeft Paap dat proberen tegen te spreken door te wijzen op het verschil tussen het voorwoord en de verdere inhoud van zijn roman. Dat overtuigt echter niet. Aan het eind van de roman heeft Paap het immers opnieuw over de zwijnerij der eeuw, de jodenbaron-zwijnerij der eeuw. UIT: Crescas Multatuli en W.A. Paap, Leo Frijda, vrijdag 11 juni 2010