Daarop verscheen „De Rozenkrans”, over welks inhoud ik hier wel niets behoef te zeggen, daar het één der meest bekende boeken van onzen tijd is. Wel wil ik u over dit boek een en ander vertellen, dat de meesten uwer waarschijnlijk niet zullen weten. „The Rosary” is het eerst in Amerika verschenen, en wel door den invloed van Mrs. Ballington Booth Mrs. Barclay’s zuster die het aan de uitgevers had laten lezen. Zonder dat er eenige reclame voor werd gemaakt, vond het boek langzaam zijn weg naar Engeland. Menschen, die het lazen, spraken er over tegen anderen, en allengs groeide de kring van lezers aan. Meer dan een half millioen exemplaren werden er binnen betrekkelijk korten tijd verkocht. Het lied, waaraan het boek zijn naam dankt, werd door den dichter Cameron Rogers, een Amerikaan, geschreven, en de muziek is van Ethelbert Nevin, die spoedig daarop op drie en dertig-jarigen leeftijd stierf. Het lied was in Engeland goed ontvangen, maar weer in het vergeetboek geraakt. Plotseling werd de herinnering er aan door het verschijnen van Mrs. Barclay’s boek weer wakker. Dat zij dit lied koos voor de heldin van „De Rozenkrans”, was een heugelijk feit voor de weduwe van den componist Nevin, die de auteursrechten der muziek behouden had. In het eerste jaar, nadat het boek was uitgegeven, werden er 40.000 exemplaren van het lied verkocht, wat de weduwe zeer ten goede kwam.
:
Als ze maar de kleinste vergissing maakt, dan moet ze er zwaar voor boeten. De beschrijving van het zingen der nachtegalen in de bosschen om „Castle Gleneesh” in het laatste hoofdstuk van „De Rozenkrans”, bracht honderden brieven, waarin haar werd medegedeeld, dat ten Noorden van de Tweed de nachtegalen niet meer zingen. Lange, wetenschappelijke betoogen over de Britsche vogelleer werden hierin uitgestort ten behoeve van Mrs. Barclay. We kunnen ons wel eenigszins voorstellen.
.
Recensie: "Een boeiende en meeslepende roman die zijn tijd ver vooruit was, met een diep emotioneel verhaal dat vele harten heeft geraakt." - Boekmeter