Recensie....Den Gulden Winckel. Jaargang 24(1925): Boekenschouw:
Oorspronkelijke werken: Lina Tervooren. Vreemde Vogels. Dit conventioneele romannetje geeft de geschiedenis van Walter Sleeve, een jonge man die schatrijk uit Indië terugkomt bij zijn pleegmoeder, maar niet erg kan aarden. De pleegmoeder, waar hij dol veel van houdt en zeer naar verlangd heeft, valt erg tegen; ze is ordinair en onverzorgd, praat altijd over geld en roddelt graag. De gehele familie staat de fijnbesnaarde Walter zeer tegen; zijn platpratende zus Leen, al berekening wat er aan is, en haar onbeschaafde man.

Een oase in deze onbeschaafdheid is de lieve Paula, de weduwe van Walters halfbroer Bert, die door een ongeluk met een revolver is gestorven. Paula en Walter passen juist bij elkaar, maar Walter merkt wel dat er bij Paula iets niet in orde is; zij ontwijkt hem, hoewel ze toch van hem houdt. Na een zware ziekte en eindeloos tobben komt eindelijk uit hoe Paula meent dat haar man zich na een kleine ruzie van kant heeft gemaakt en dat zijn dood dus haar schuld is. Gelukkig is iedereen het er over eens dat Bert, de man, nooit tot zoiets in staat zou zijn geweest, daar hij veel te laf was. Nu deze zorg van Paula's ziel is afgewenteld wil ze wel met Walter trouwen, daar ze het als een soort van boete beschouwde, hem af te wijzen. Het boek blijft steeds bijzonder laag bij de grond, de platte spreektaal die er voortdurend in gebruikt wordt is hinderlijk en een boeiende intrige is er niet in te vinden.