Iets ter into.
'WOORD VOORAF
De muziek en de poëzie - de toonkunst en de dichtkunst - zijn elkander zeer verwant. De oude Grieken maak-
ten zelfs geen onderscheid tussen beide "muzische" kunsten. De scheppers van het Griekse drama waren dichters en componist in één, en ook bij de middeleeuwse troubadours en minnezangers was dit veelal het geval. Het gedicht werd zingend voorgedragen door de troubadour, die "vinder" was, zowel van de woorden als van de wijs. Ook onze grote dichters uit de 17e eeuw hielden er nog dikwijls rekening mee, dat hun verzen gezongen zouden worden. Boven menig gedicht ziet men de aanwijzing: "Op de wijze van ..." en dan volgt de titel van een in die tijd algemeen bekende zangwijs. (...).
Hoe anders is het met dit alles tegenwoordig gesteld! De dichters en musici van thans leven ieder in hun eigen wereldje, alsof zij vergeten zijn, dat zij dezelfde muzen dienen! (...).
Dit bundeltje wordt de wereld ingezonden in de hoop, dat de jeugdige muziekminnaars er de schoonheid van de dichtkunst door op het spoor mogen komen, en dat de poëzieminnaars er iets van de mysterieuze werking der muziek uit zullen leren kennen. De omgang met dit zusterpaar: dichtkunst en muziek, kan het leven van kunstgevoelige naturen in dubbele zin verrijken.


Wouter Paap'.