Gabriel Angélico gelooft er heilig in dat twee mensen voor elkaar bestemd kunnen zijn.
Hij geeft Spaanse les aan buitenlandse studenten in een stadje in het Andesgebergte. In zijn klas verschijnt op een dag de jonge Noorse studente Klara Jørgensen. Angélico's noodlot slaat toe: hij wordt hopeloos verliefd.
De rusteloze Klara beantwoordt aanvankelijk zijn liefde, totdat ze terugschrikt voor de passie die wordt opgeroepen.
Recensie(s)
'Neem niet te veel muskaat. Het heeft een tamelijk bittere nasmaak, maar verbreidt een absoluut sprookjesachtige sfeer. Je kunt erdoor bedwelmd raken. Je wordt volkomen behekst. Of ziek'. In dit citaat uit de autobiografisch getinte debuutroman van de jonge Noorse auteur (1975) ligt de sfeer besloten van haar aan het Zuid-Amerikaanse magisch realisme herinnerende verhaal over de 21-jarige studente Klara Jorgensen. Samen met haar vriend, 'de kapitein', leeft zij op een eiland voor de kust van Venezuela. Op een dag besluit de onrustige Klara de 'alledaagse liefde' te ontvluchten en in een Venezolaans bergstadje Spaanse les voor buitenlandse studenten te volgen. Haar professor Gabriel is ervan overtuigd dat hij en Klara voor elkaar bestemd zijn. De opbloeiende hopeloze liefde en passie voor elkaar doen Klara beseffen dat wie van elkaar houden niet ervoor geschapen hoeven te zijn om ook met elkaar te leven. De sprookjesachtige sfeer onder muskaat- en citroenboom wordt door Klara ingewisseld voor een liefde zonder passie; Gabriel streft een vroege dood. Haar heterogene, tussen expressiviteit en 'verhalende samenvatting' wisselende en toch uitdagende schijfstijl straalt de potentie uit van een boeiend schrijverschap. Gebonden; kleine druk.

G. Brandorff