Samenvatting
Waar mensen ten diepste naar verlangen, is innerlijke rust, zielenrust, harmonie met zichzelf. Niet tot rust kunnen komen, innerlijke leegte, zo ziet de realiteit er vaak uit. Dat heeft volgens de ervaren therapeut en monnik Anselm Grün niet alleen uiterlijke maar vaak ook geestelijke oorzaken. In dit boek gaat Grün op zoek naar spirituele wegen om tot genezing te komen. Hij vertaalt daarbij de wijsheidstraditie der oude monniken voor mensen van vandaag, een wijsheid die helpt om een gebrek aan concentratie te doorbreken en om tot een bevredigende waarneming van het heden te komen. Het gaat hem om de grondhouding van het vertrouwen.
Grün ontdekt opnieuw Jezus´ oproep tot rust en interpreteert Zijn uitnodiging `de last af te leggen´ op actuele wijze als het afleggen van de last van opvoeding, gewoonten, schuldgevoelens, angsten... Hij ziet dit als een bevrijding van de ketens waarmee je aan jezelf vastzit en als het vermogen om jezelf te aanvaarden. De ervaring van de innerlijke rust - in het monnikendom de voorwaarde voor de verankering van de mens in God - wordt toegepast in de context van de hedendaagse ervaring als een methode om het centrum van jezelf, innerlijke zekerheid, gelatenheid en vrijheid te vinden, en uiteindelijk als het vermogen met je eigen diepste verlangen in aanraking te komen. In dit boek beschrijft Anselm Grün dit soort wegen naar de plek van stilte en rust in het eigen leven. Hij presenteert deze als kansen voor spirituele groei en menselijke rijping in het gewone leven.